FCI- Standard Nr. 254
Kraj pochodzenia: Austria
Data publikacji obowiązującego oryginału standardu : 10.10.1995
Użytkowość:
krzepki, odporny na warunki pogodowe myśliwski pies górski użytkowany bywa alpejski gończy krótkonożny jak posokowiec do dochodzenia zwierzyny i do polowań jako psy gończe.
Klasyfikacja FCI:
grupa-6 gończe, posokowce. Z próbami pracy (próby posokowców).
Krótki rys historyczny:
już w starożytności użytkowane były psy myśliwskie, które wyglądem swym zdumiewająco podobne były do alpejskich gończych krótkonożnych . Książe Rudolf von Habsburg zabrał w latach 1881 i 1885 na swoje łowieckie podróże do Egiptu i Turcji zawodowych myśliwych z Murzsteg i Ischl z alpejskimi gończymi. W roku 1932 Alpenländischen-Erzgebirgs-Dachsbracke uznany został przez Austriacki Dachsbracke za trzecia rasę psów pracujących po farbie. W roku 1975 zmieniona została nazwa rasy na Alpenländischen Dachsbracke i uznana przez FCI jako rasa pochodząca z Austrii. W 1991 alpejki gończy został dołączony przez FCI do sekcji posokowców.
Wygląd ogólny:
niskonożny silny pies myśliwski o krzepkiej, grubokościstej budowie tułowia, gęstej szacie mocnej muskulaturze
Ważne proporcje:
Zachowanie/charakter:
wyraz pyska rozumny i przyjacielski. Zachowanie odważne.
Głowa CZĘŚĆ MÓZGOWA:
Czaszka:
lekko wysklepiona wyraźna bruzda czołowa, słabo zaznaczony guz polityczny.
Głowa CZĘŚĆ TWARZOWA:
Nozdrza:
czarne.
Kufa:
mocna.
Wargi:
dobrze przylegające czarno pigmentowane, umiarkowanie zaokrąglone łuki wargowe.
Szczęki/Zęby:
mocny, pełny zgryz nożycowy lub cęgowy. Pożądany jest komplet 42 zębów; tolerowany jest całkowity brak dwóch P1 lub P2 (przedtrzonowców 1 lub 2) ; M3 (trzonowce 3) nie są brane pod uwagę.
Oczy:
z ciemnobrązowymi tęczówkami. Powieki dobrze przylegające do gałek ocznych, czarno pigmentowane.
Uszy:
wysoko osadzone, bez fałd, opadające szerokie i gładkie, średniej długości (powinny sięgać do kłów), dobrze zaokrąglone na końcach.
Szyja:
muskularna, niezbyt długa.
Tułów:
mocny i dobrze umięśniony, wydłużony.
Kłąb:
umiarkowanie podkreślony. Proste plecy.
Lędźwie:
krótkie i szerokie.
Zad:
ledwo opadający.
Klatka piersiowa:
głęboka i szeroka z wyraźnym przedpiersiem. Głębokość klatki piersiowej powinna mieć mniej więcej połowę wysokości w kłębie.
Linia dolna i brzuch:
umiarkowanie podciągnięte.
Ogon:
wysoko osadzony, mocny u nasady. Na dolnej powierzchni pokryty dłuższym włosem (szczotka), sięgający prawie do ziemi, noszony lekko opuszczony.
Kończyny przednie:
kończyny przednie proste i mocne. W stosunku do tułowia sprawiają wrażenie krótkich.
Łopatki:
ściśle przylegające, długie, ułożone skośnie i silnie umięśnione.
Zad:
wygląd ogólny: muskularny, mocny i dobrze kątowany.
Kończyny tylne:
ogólnie: muskularne, mocne i dobrze kontowane; oglądane od tyłu osie kończyn proste.
Łapy:
przednie i tylne łapy mocne, okrągłe, palce mocno przylegające do siebie, mocne opuszki, czarne paznokcie.
Chód/Ruch:
ruch zabierający przestrzeń, nie drepczący. Preferowany rodzaj chodu: kłus.
Skóra:
elastyczna i mocna, bez fałdów.
Szata:
sierść podwójna składa się z bardzo gęstych włosów ościstych z gęstym podszerstkiem, które pokrywają całe ciało i dobrze do niego przylegają.
Umaszczenie:
idealnym umaszczeniem jest ciemna czerwień jelenia z lub bez lekkiego przesiania, jak również umaszczenie czarne z wyraźnie odgraniczonymi czerwono-brązowymi znaczeniami na głowie (czterooczny), klatce piersiowej, kończynach, łapach i dolnej stronie ogona. Dozwolona jest biała gwiazdka na piersi.
Wielkość:
w kłębie: 34-42 cm.
Idealna dla psów: 37-38 cm.
Idealna dla suk: 36-37 cm.
Wady:
wszystkie odstępstwa od wymienionych punktów powinny być traktowane jako wady obniżające ocenę w wielkości zależnej od stopnia ich nasilenia.
– Słaby kościec.
– Kiepska muskulatura.
– Kufa zbyt spiczasta, zbyt krótka lub zbyt długa.
– Oko zbyt jasne, powieki nie przylegające do gałek ocznych.
– Krótkie lub szpiczaste uszy.
– Luźne łopatki.
– Niewłaściwa postawa przednich lub tylnych kończyn.
– Słabe lub zbyt krótkie owłosienie.
– Nieznaczne odchylenia w umaszczeniu.
Wady dyskwalifikujące:
– Agresywność lub nadmierna lękliwość.
– Wyraźne nieprawidłowości fizyczne lub behawioralne.
– Wszystkie odchylenia które upośledzają jego użytkowość łowiecką.
– Brak więcej niż dwóch przedtrzonowców P1 lub P2 (M3 nie są brane pod uwagę).
– Wysokość w kłębie mniejsza niż 34 cm i większa niż 42 cm.
– Słaby charakter.
UWAGA
Psy muszą mieć dwa, prawidłowo rozwinięte jądra, umieszczone całkowicie w worku mosznowym.
Do hodowli należy używać wyłącznie funkcjonalnych i klinicznie zdrowych osobników, typowych dla rasy.